کاربرد آزمون مودال در بهبود مدل‌های عددی سازه ها

  چکیده   امروزه به دلیل پیچیده شدن طراحی ها، بررسی رفتار سازه های دینامیکی به کمک اجزاء محدود بسیار مورد توجه قرار گرفته است و با ظهور کامپیوتر های قدرتمند استفاده از این روش ها توسط طراحان با شتاب بیشتری صورت می گیرد. روش دیگر دستیابی به یک مدل دینامیکی برای سازه‌های مکانیکی، ساختن مدل آزمایشگاهی برای سازه با انجام آزمون‌های ارتعاشی و تحلیل داده های اندازه گیری شده می باشد. به این فرایند در اصطلاح آزمون مودال می گویند که در طی سه دهه گذشته در تئوری و عمل توسعه بسیاری یافته است.   یکی از مهم‌ترین کاربردهای آزمون مودال، بهبود مدل‌های عددی سیستم‌های دینامیکی با مقایسه پارامترهای مودال حاصل از نتایج آزمون مودال و مدل‌های عددی می باشد. پس از بهبود مدل عددی، می توان با اطمینان از آن در تحلیل های بعدی مانند پیش بینی پاسخ به یک نیروی وارده بر سازه، کوپلینگ سازه ها، تحلیل تنش و غیره استفاده کرد.   در این مقاله مزایا، معایب و محدودیت‌های یکی از روش‌های بهبود مدلی دینامیکی سازه ها به نام روش حساسیت ویژه معکوس مورد بررسی قرار گرفته و در مرحله ابتدایی از ماکروالما‌ن‌ها برای مکان یابی خطاها استفاده شده است. هم‌چنین برای درک بهتر روش یک مدل 6 درجه آزادی جرم و فنر توسط نرم افزار  مدل شده استMATLAB